Biografía | |
---|---|
Nacemento | 20 de febreiro de 1896 Cambrai, Francia |
Morte | 4 de setembro de 1991 (95 anos) París, Francia |
Lugar de sepultura | Cimetière de Vaugirard (en) , 6 |
Cardeal | |
2 de febreiro de 1983 – 4 de setembro de 1991 | |
Redactor xefe Recherches de Science Religieuse (en) | |
1946 – 1952 ← Jules Lebreton (pt) – Joseph Lecler → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Francia |
Relixión | Igrexa católica |
Actividade | |
Ocupación | sacerdote católico (1927–), membro da resistencia francesa , teólogo , escritor , sacerdote católico |
Membro de | |
Lingua | Lingua francesa |
Carreira militar | |
Conflito | Primeira guerra mundial |
Orde relixiosa | Compañía de Xesús |
Participou en | |
11 de outubro de 1962 | Concilio Vaticano Segundo |
Obra | |
Obras destacables
| |
Henri de Lubac, nado o 20 de febreiro de 1896 en Cambrai e finado o 4 de setembro de 1991 en París, foi profesor da Historia das Relixións e de Teoloxía fundamental no Instituto teolóxico de Lión e na Facultade de teoloxía de Lión-Fourvière. Membro da Academia das ciencias morais e políticas de París dende 1958. Deu un pulo renovado á teoloxía católica afondando nos Pais da Igrexa. Inicialmente perseguido, salientou, xunto a pensadores daquela considerados progresistas como Yves Congar e Joseph Ratzinger, na redacción dos máis importantes documentos do Concilio Vaticano II, que supuxeron o triunfo das teses aperturistas fronte ás resistencias da curia vaticana. Hoxe é recoñecido como un dos grandes teólogos católicos do século XX. Xoán Paulo II creouno cardeal honrando así a súa traxectoria vital e intelectual.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search